Dbanie o prawidłowy rozwój małego dziecka to priorytetowe zadanie każdego rodzica. Obowiązkiem opiekunów jest stworzenie maleństwu idealnych warunków do życia, dzięki czemu może ono zdrowo rosnąć, zdobywać nowe umiejętności i pokonywać kolejne etapy milowe w swoim rozwoju. Jednym z nich jest chodzenie. Chcesz nauczyć dziecko samodzielnie się poruszać, ale nie wiesz, jak to zrobić? Sprawdź!

Postawienie pierwszego kroczku przez malucha to duże wydarzenie w życiu rodziny i bardzo wzruszający moment – teraz obserwujesz, jak dziecko po raz pierwszy, samodzielnie i ostrożnie zaczyna kroczyć, a niedługo zobaczysz, jak wyrusza przed siebie w świat już bez Twojej pomocy. Jednak zanim pociecha zacznie stabilnie i pewnie chodzić, minie dużo czasu. W tym czasie dziecko z pewnością nie raz się wywróci i niefortunnie o coś uderzy. Nic dziwnego, że wielu rodziców pragnie wspomóc malucha w nabywaniu tej umiejętności. Jednak niewłaściwie udzielona pomoc może wyrządzić więcej szkody niż pożytku. Dlatego koniecznie sprawdź, jak powinno się uczyć dziecko chodzić.

Etapy nauki chodzenia niemowlaka – jak wygląda nauka chodzenia?

Dziecko przygotowuje się do chodzenia już od dnia narodzin. Przez podnoszenie główki oraz przekręcanie się z brzuszka na plecy i na odwrót pociecha wzmacnia kręgosłup, rozwija mięśnie pleców, rąk i nóg oraz kształci zmysł równowagi. Są to czynności potrzebne nie tylko do samodzielnego siadania, ale także do podejmowania pierwszych prób chodzenia.

Jednak, aby dziecko zaczęło samodzielnie się poruszać, musi ponadto przejść przez następujące etapy:

• stawanie w pozycji „niedźwiadka”, czyli prostowanie rąk i nóg będąc w pozycji „na czworaka” oraz balansowanie ciałem,
• podciąganie się np. przy szczebelkach lub meblach. Najpierw na kolanach, a potem na stopach,
• chodzenie w bok, np. wzdłuż mebli lub ścian, raz w jedną, a raz w drugą stronę.

Podczas wykonywania tych ćwiczeń dziecko opanowuje umiejętność utrzymania miednicy w prawidłowej pozycji względem ciała, ustawiania nóg we właściwy sposób i z równomiernym obciążaniem całych stóp oraz zachowania równowagi. Co więcej, dzięki prostej postawie pociecha może dowiedzieć się więcej o otaczającym go otoczeniu, co znacząco rozszerza jego zakres wiedzy o świecie, a przez to również zasób słownictwa.

Dopiero, kiedy maluch opanuje te wszystkie umiejętności, może ośmielić się samodzielnie postawić pierwszy krok bez trzymania się mebli czy rodzica. Ten etap może potrwać zarówno kilka tygodni, jak i kilka miesięcy. Wszystko zależy od charakteru, jak i indywidualnych zdolności każdego dziecka[1].

Jak pomóc dziecku chodzić?

Twoja pociecha nie wykazuje chęci do podejmowania prób samodzielnego chodzenia ani nawet nie próbuje się tego uczyć? Pamiętaj, że dziecko na postawienie pierwszych kroków ma czas do 18. miesiąca życia. Jednak, jeśli jest coś, co niepokoi Cię w jego rozwoju, skontaktuj się z pediatrą lub fizjoterapeutą, który oceni stopień rozwoju dziecka i pomoże wykluczyć wszelkie trudności[2]. Dodatkowo specjalista może wskazać, co robić inaczej lub lepiej, aby mimochodem zachęcić malucha do podejmowania prób samodzielnego chodzenia.

Oprócz wykluczenia nieprawidłowości w rozwoju dziecka, możesz także:

• zachęcać pociechę do wstawania i chodzenia ciekawymi, np. interaktywnymi zabawkami. Stoliczek edukacyjny, śpiewające misie, gadżety z poruszającymi się elementami z pewnością przyciągną jego uwagę. Po pewnym czasie maluch nie będzie mógł się nim oprzeć i z ciekawości zacznie próbować po nie sięgnąć,
• zainwestować w dobrej jakości, pierwsze obuwie dla dzieci, które zapewni małym stópkom właściwe podparcie, a jednocześnie nie będzie ograniczać zakresu ruchów. Choć maluchy powinny jak najwięcej poruszać się boso, nie zawsze jest to możliwe. Aby dziecko mogło trenować chodzenie także np. w ogródku lub na placu zabaw, przydadzą mu się miękkie buciki z elastyczną podeszwą z oferty Tupu Tupu
• przygotować odpowiednio przestrzeń. Możesz np. zamontować w pokoju lub korytarzu lustro z poręczą, w którym dziecko będzie mogło się przeglądać, a jednocześnie próbować stawać i kroczyć na boki,
• zadbać o bezpieczeństwo. Niefortunny upadek może zniechęcić pociechę do podejmowania prób samodzielnego chodzenia. Dlatego pamiętaj o tym, aby ukryć wszelkie wystające kable, usunąć meble z ostrymi rogami i zabezpieczyć drzwi przed trzaskaniem. Dzięki temu dziecko będzie bezpieczne, a Ty spokojny o jego zdrowie.

Wiele osób rozważa także zakup chodzika. Nie jest to dobry pomysł. Podczas zabawy w takim gadżecie, mięśnie pleców i nóg malucha nie są pobudzane do aktywności, przez co stają się słabe i wiotkie. Co więcej, często pociechy źle układają stopy – zamiast przetaczać je po podłożu, odpychają się wyłącznie palcami. W efekcie łatwo o wykształcenie się niekorzystnych nawyków, których korygowanie wymaga często pomocy specjalistów.

Pamiętaj, że najważniejsza zasada prawidłowego wspierania nauki chodzenia dziecka to dać mu czas. Maluch powinien sam dojrzeć do tego, że chce samodzielnie się poruszać[3].

Pierwsze buciki dla dziecka, które uczy się chodzić – kiedy kupić i jakie wybrać?

Wiele osób kupuje pierwsze obuwie zanim maluch zacznie chodzić. To błąd. Pociecha, która nie potrafi samodzielnie stawiać kroczków, nie potrzebuje butów, które mogłyby ograniczać zakres ruchów stop.

Pierwsze buty należy kupić, kiedy dziecko chce chodzić samodzielnie podczas spacerów zewnątrz. W takiej sytuacji wybierz obuwie wykonane z miękkich, naturalnych materiałów, które nie będą podrażniać malutkich stópek. Na zimę sprawdzą się np. trzewiki, które otulają całe stópki. Z kolei na lato lepszym wyborem będą sandałki z wygodnym zapięciem wokół kostki.

Pamiętaj, że obuwie powinno mieć miękką i elastyczną podeszwę, która pozwoli na swobodną pracę mięśni nóg i prawidłowe przetaczanie stopy po podłożu. Dodatkowo warto zadbać o to, żeby buty były lekkie, aby maluch nie wkładał zbyt dużo energii w chodzenie.

Nauka chodzenia to bardzo indywidualny proces. Warto o tym pamiętać i nie nakładać nadmiernej presji na pociechę.